Al enige dagen draaien we dit bloedmooie album van de Ierse Singer-songwriter min of meer op repeat. Wat een juweeltje dat ons in deze moeilijke tijden voorziet van de juiste toon, melancholie, hoop en prachtige teksten. De openingstrack lijkt haast wel letterlijk geschreven over de Coronablues. Vooral de zinsnede : Is my Body Failing, are my lungs collapsing?, I am barely breathing but my mind is racing zou haast over coronaproblematiek kunnen gaan, maar in werkelijkheid is het een prachtliedje over een muzikale zwerver die zijn dagen doorbrengt op een bankje in het park vergezeld van zijn gitaar om overdag te zingen voor zijn dagelijks brood. Mensen die er langslopen 's avonds als hij opgekruld op een bankje onder de sterren slaapt, kijken hem vies aan en lopen hem met een boog voorbij. Maar wat andere mensen ziek, vies en treurig noemen dat ervaart hij zelf als empty pockets, nothing left too lose, but freedom in my heart wat een wonderschoon liedje dat ik er tranen van in mijn ogen krijg. De klank van zijn stem en sfeer van John Blek kun je ergens situeren tussen Gregory Alan Isakov, Jeff Buckley, Glen Hansard, Damien Rice en Tom Yorke (Radiohead) het zou me niets verbazen als deze Ier echt een hele grote gaat worden want met zo'n stem, bloedstollend mooie liedjes met prachtige muzikale opbouw en waanzinnige melancholische melodieën in zijn songs kunnen we niets anders concluderen dan dat we hier te maken hebben met misschien wel een van de mooiste albums van het jaar.
Tekst Lucky Dice