Al
enige dagen draaien we dit bloedmooie album van de Ierse
Singer-songwriter min of meer op repeat. Wat een juweeltje dat ons in
deze moeilijke tijden voorziet van de juiste toon, melancholie, hoop en
prachtige teksten. De openingstrack lijkt haast wel letterlijk
geschreven over de Coronablues. Vooral de zinsnede : Is my Body Failing, are my lungs collapsing?, I am barely breathing but my mind is racing zou
haast over coronaproblematiek kunnen gaan, maar in werkelijkheid is het
een prachtliedje over een muzikale zwerver die zijn dagen doorbrengt op
een bankje in het park vergezeld van zijn gitaar om overdag te zingen
voor zijn dagelijks brood. Mensen die er langslopen 's avonds als hij
opgekruld op een bankje onder de sterren slaapt, kijken hem vies aan en
lopen hem met een boog voorbij. Maar wat andere mensen ziek, vies en
treurig noemen dat ervaart hij zelf als empty pockets, nothing left too lose, but freedom in my heart
wat een wonderschoon liedje dat ik er tranen van in mijn ogen krijg. De
klank van zijn stem en sfeer van John Blek kun je ergens situeren
tussen Gregory Alan Isakov, Jeff Buckley, Glen Hansard, Damien Rice en
Tom Yorke (Radiohead) het zou me niets verbazen als deze Ier echt een
hele grote gaat worden want met zo'n stem, bloedstollend mooie liedjes
met prachtige muzikale opbouw en waanzinnige melancholische melodieën in
zijn songs kunnen we niets anders concluderen dan dat we hier te maken
hebben met misschien wel een van de mooiste albums van het jaar.
Tekst Lucky Dice