Het kan soms snel gaan in de popmuziek. Phoebe Bridgers debuteerde in de herfst van 2017, maar is inmiddels een van de smaakmakers binnen de alternatieve muziekscene. Dankzij haar uitstekende debuut Stranger In The Alps en de belangrijke bijdrage die ze leverde aan de albums van Boygenius (met Lucy Dacus en Julien Baker) en Better Oblivion Community Center (met Conor Oberst) is Punisher een van de grote releases van 2020. De lat ligt hierdoor hoog, maar Phoebe Bridgers lijkt er geen last van te hebben. Punisher ligt grotendeels in het verlengde van het debuut van de muzikante uit Los Angeles. Ook op Punisher slaagt Phoebe Bridgers er in om een bijzondere sfeer te scheppen. Het is een wat donkere en melancholische sfeer, waarin de herkenbare vocalen en de subtiele instrumentatie steeds weer prachtig combineren. Op Punisher heeft Phoebe Bridgers haar songs net wat gevarieerder, avontuurlijker en rijker ingekleurd en ligt het niveau van de songs nog net iets hoger. Inderdaad een van de grote releases van 2020 derhalve.
Recensent mania : Erwin Zijleman