Deze sluike band heeft weinig woorden toe te voegen aan hun vijfde fatsoenlijke studioalbum. Zeven ongeraffineerde tracks. De meeste kwamen langs improvisaties tot stand. Moet je daarvoor gewaarschuwd worden? Liever niet als je je wilt laten overweldigen door de ongezuiverde stijl van Eklow, de heimelijke glamour van Sweeney, de obscure helderheid van Paul Major en de woeste realiteit van Mike Bones. Oh ja, Kurt Vile kwam langs om in een track de rotzooi op te ruimen met z’n gitaar.
Tekst Konkurrent