De Rolling Stones. Zelf wordt Marianne Faithfull er moe van dat
elk artikel over haar die band noemt, en gelijk heeft ze. Want hoewel
Jagger en Richards As Tears Go By voor haar schreven en zo haar carrière
lanceerden (maar toen zij daar een hit mee had het zelf ook snel
opnamen), claimden de heren jaren later dat zij Sister Morphine hadden
geschreven – net zoals ze wel meer nummers op Sticky Fingers niet zelf
schreven en dat pas later schoorvoetend toegaven, hoewel de erven van
Gram Parsons nog steeds op genoegdoening wachten. Beide nummers zijn
terug te vinden op No Exit, het live-album waarop we een fragiele maar
zeer humoristische Faithfull (ze brak even daarvoor heup, rug en teen)
horen in een fascinerend carrière-overzicht, op de dvd aangevuld met elf
extra nummers. Van het intro tot The Ballad Of Lucy Jordan, het is
allemaal indrukwekkend mede dankzij een uitstekende band, waarbij de
nieuwere nummers als Give My Love To London (alleen op dvd) zelfs meer
indruk maken dan de oudere, al of niet geschreven door die nog oudere
mannen van die maar niet meer bij naam te noemen band.