De Rolling Stones. Zelf wordt Marianne Faithfull er moe van dat elk artikel over haar die band noemt, en gelijk heeft ze. Want hoewel Jagger en Richards As Tears Go By voor haar schreven en zo haar carrière lanceerden (maar toen zij daar een hit mee had het zelf ook snel opnamen), claimden de heren jaren later dat zij Sister Morphine hadden geschreven – net zoals ze wel meer nummers op Sticky Fingers niet zelf schreven en dat pas later schoorvoetend toegaven, hoewel de erven van Gram Parsons nog steeds op genoegdoening wachten. Beide nummers zijn terug te vinden op No Exit, het live-album waarop we een fragiele maar zeer humoristische Faithfull (ze brak even daarvoor heup, rug en teen) horen in een fascinerend carrière-overzicht, op de dvd aangevuld met elf extra nummers. Van het intro tot The Ballad Of Lucy Jordan, het is allemaal indrukwekkend mede dankzij een uitstekende band, waarbij de nieuwere nummers als Give My Love To London (alleen op dvd) zelfs meer indruk maken dan de oudere, al of niet geschreven door die nog oudere mannen van die maar niet meer bij naam te noemen band.