Howe Gelb, de buitengewoon productieve frontman van Giant Sand, vond tijdens het veelvuldige toeren toch nog de tijd voor het opnemen van een eigenzinnig jazz-album. Iets wat hij altijd al wilde doen. De laatste jaren greep hij al opvallend vaak naar de piano, maar Future Standards doet zijn jazz-invloeden nu eens goed profileren. In welke setting hij ook platen maakt, zijn typerende nonchalante stijl blijft altijd de boventoon voeren. Snedige strofes en melodieën, zoals op Impossible Thing doen af en toe een denken aan de onlangs overleden Mose Allison. Terribly So, een duet met zangeres Lonna Kelley, is het meest doordachte stuk van deze plaat. Tussen de veertien songs vinden we tevens een nieuwe versie van Shiver, die eerder verscheen op Chore of Enchantment uit 2000. Een begrijpelijke keuze, want ook hier is het een hoogtepunt. Een van de vele, want uiteindelijk weerklinkt in Future Standards' intieme eenvoud misschien wel de meest persoonlijk kant van Howe Gelb.