Het galmt net als tijdens I’m Not A Senseless Person, At Least I Don’t Want To Be. Het is rauw als in de King-periode. Die typische zanglijnen van A Million Planes To Fly komen ook voorbij en de teksten zijn als vanouds down to earth en enigszins mystiek. Meer dan ooit komen de afgelopen 27 jaar Hallo Venray samen op één album. Dit dertiende album genaamd Show is daarmee meer dan een show geworden. Het is een soortement van divers carrière-overzicht. Het rocky Cranky bijvoorbeeld, dampt en stuwt en laat Henk Koorn en consorten in hun beste vorm horen. Alhoewel; het rustige Controversy blijkt eveneens een heerlijke kant van deze Haagse prachtband. ‘t Zijn stuk voor stuk fijne nieuwe songs die trouwens ook wel eens aan andere artiesten refereren. Two Feet bijvoorbeeld, doet denken aan Lou Reed. Simple galmt vervaarlijk als The Stooges. En als Neil Young langskomt in nummers als Nightmares of Buildings, dan kun je je niet anders wensen dan dat ze met die nieuwe nummers weer snel een show gaan geven. Weest niet bevreesd; dát gaat ook gebeuren! Dus hou de agenda van je favoriete concertzaal in de gaten.