Nieuw werk en een nieuwe sound: The Kik is terug en heeft zichzelf en passant heruitgevonden, zo kopt de persinfo bij Jin. Nu kan het Nederbietkwintet met frontman Dave von Raven al lastig van artistieke luiheid worden beticht, getuige de veelheid en vooral ook de variatie van hun werk gedurende de laatste jaren, maar met Jin wordt inderdaad een nieuwe weg ingeslagen. Jin: zou de titel verwijzen naar de zanger van K-popgroep BTS, een Chinese staat uit de zogenaamde ‘Periode van Lente en Herfst’, of een oerkracht in de kosmos? Ik opteer voor het laatste, want Dave’s aanschaf van diverse analoge synthesizers inspireerde de band tot een nieuw geluid dat met aanstekelijk enthousiasme voor het voetlicht wordt gebracht. Openingsnummer Angela, tevens de eerste single van dit vierde studio-album, komt direct to the point. Oh Angela / Ik wil je / Hou van me / Wat kan je lekker witlof koken / Angela / I love you / Je t’aime / Oh mag ik blijven slapen. Een vintage Von Raven-tekst, dit keer gelardeerd met een lekkere vette synthesizersaus. Gekker dan jij, nummer twee, doet qua sound soms denken aan Blondie in zijn hoogtijdagen: bijzonder aanstekelijke popmuziek met een fijn orgeltje als uitsmijter. Halverwege maakt Jin pas op de plaats met Alle Tijd Van De Wereld, een prachtige ingetogen ballad. Daarna gaat het weer vol gas verder met Don Juan & Casanova, waarin de twee legendarische minnaars uiteindelijk – spoiler alert! – samen in bed belanden. “Het is niet zo dat we ineens van een sixtiesband zijn veranderd in een jaren tachtig-band,” zegt Dave von Raven zelf over Jin. “Maar het is wel wat anders.” En zo is het maar net.