The Lowest Pair, vreemde naam voor een banjo duo. Kendl Winter (haar stem zit ergens tussen die van Nanci Griffith en Gillian Welsh in) en Palmer T. Lee zijn twee verwante zielen, met perfect matchende stemmen. Hun album The Perfect Plan laat dat ondubbelzinnig horen. Met hun beider banjo als basis kleuren ze hun eigenzinnige Americana verder in met subtiele drums (brushes), percussie, pedal steel, toetsen en –jawel- mellotron. Het levert fraaie melodieën en instrumentatie en een prachtig klinkend album met smaakvol georkestreerde, folk-georiënteerde, Americana op. Of, zoals het elders geformuleerd werd: “…a spirited album with complex soundscapes that pushes well beyond the traditional boundaries of Americana, while remaining grounded by clawhammer banjo and acoustic guitar.” Vreemde naam, The Lowest Pair. Maar wél een mooi gedicht!
“Now, first thing is to say this:
Much further out than inevitable, Halloween's thy game.
Sky King has come and Wilma's done, Uncertain as it is uneven.
Give us today hors d'oeuvres in bed,
As we forgive those who have dressed up against us.
And need us not enter inflation, butter, liver, onions, and potatoes.
For wine is a shingle, and a Moore, and a story for your Father. Alright.”
(The Lowest Pair by John Hartford)