Zowel de aanpak als de overkoepelende thematiek van dit album draait om keuzes maken, en de consequenties van die keuzes dragen. Om te beginnen heeft Nomden de plaat hoofdzakelijk in zijn eigen studio zelf geschreven, gearrangeerd, ingespeeld, opgenomen, geproduceerd en gemixt, wat een duidelijke voortzetting is van de weg die hij op 'Wingman Returns' was ingeslagen.
Daarbij heeft hij soms hulp ingeroepen van zijn vertrouweling Victor Meijer (die (wederom) tekende voor een aantal strijkarrangementen, 2 co-writes en de originele compositie 'Masquerade') en oudgediende David Corel (bassist in Nomdens eerste band Redivider). Verder zocht Diederik op 'Parallel Universe' weer de (meermaals beproefde) samenwerking met Douwe Bob, wat resulteerde in het liefdes(of scheidings?)lied 'Take It Or Leave It'.

Voor het uitvoeren van zijn orkestrale arrangementen kon hij rekenen op klassieke musici als Doriene Marselje (harp), Merijn van Prooijen (contrabas) en de strijkers van het Dutch String Collective (o.a. Marieke de Bruijn) en de violistes van Fuse (Emma van der Schalie en Julia Philippens). De Amerikaan Tom 'Bones' Malone werd ingeschakeld om het nummer 'Piece Of The Pie' van scheurende blazerssectie te voorzien.
De thematiek van keuzes maken komt door het hele album heen telkens terug. Wat als je je dromen (meer) had nagejaagd ('Parallel Universe'), of juist pragmatischer was geweest en meer concessies had gedaan ('Tennessee Ride')? Bedachtzamer of juist assertiever was geweest ('Miner')? Of bij je eerste liefde was gebleven? Hoe werken gebeurtenissen uit het verleden door in het heden en de toekomst?
Opent het sluiten van deuren in je vertrouwde omgeving niet juist onbekende paden met meer kansen op geluk en voldoening?

Deze verkenning en vragen, waarop antwoorden vaak zowel onmogelijk als onnodig zijn, zijn de rode draad door de 10 melodieuze en rijk gearrangeerde composities op 'Parallel Universe'.