Tekst Pablo Cabenda Volkskrant.nl

De muziek van Beth Orton is onderhevig aan een slingerbeweging, mooi geïllustreerd door die onbeholpen genre-aanduiding die altijd voor haar liedjes wordt gebruikt: folktronica. En waar bij de vorige plaat Kidsticks de nadruk lag op elektronica, zijn het nu de akoestische klanken die de dienst uitmaken. Op Weather Alive, Ortons eerste album in zes jaar, is de Britse zangeres ook voor het eerst haar eigen producer. Het resultaat voelt warm en organisch als zonbeschenen aarde. Op het titelnummer wordt om die breekbare alt van Orton een muzikale wolk gecreëerd waar alle instrumenten als vanzelf in harmonie komen aanwaaien. Die weelderige begeleiding die Orton tegelijk alle ruimte laat, werkt het beste. Orton schuift naar voren als dichteres die, in een milde roes, haar lyriek vol verlies en verlangen half articulerend uit haar mond laat vallen. Het was de zes jaar wachten waard.