Het onheilspellende openingsnummer A Private Understanding heeft het eigenlijk allemaal: de repetitie, de onmacht, de vermoeidheid. Als een Amerikaanse discipel van The Fall kleurt Protomartyr op dit derde album haar asgrauwe postpunk nog wat valer. Joe Casey heeft – goddank – nog altijd niet leren zingen, maar declameert zijn frustraties over mentaal en fysiek verval venijniger dan ooit. Relatives In Descent is een schrijnende verklanking van het post-industriële Detroit, en nu Trump aan de macht is klinkt Protomartyr nog urgenter dan eerst.