Een album naar jezelf vernoemen is één ding, dat doodleuk met nog een tweede album doen wordt al een heel ander verhaal. Maar goed, kijken we bij Ty Segall nog ergens van op? Jazeker wel, want hoe hij in moordend tempo nieuw werk van ook nog eens hoge kwaliteit blijft afleveren, dat went nooit. Na enkele conceptalbums vond Segall dat het ondertussen wel weer eens tijd was om terug te keren naar de basis, wat tegelijkertijd ook de verklaring voor de titel is. De plaat werd door de Californische rammelkoning en zijn band dan ook live opgenomen. Eerlijk gezegd maakt dat niet heel veel uit, want aan rauwe energie ontbrak Segall natuurlijk al nooit. De meerwaarde van die aanpak wordt echter goed duidelijk in Warm Hand (Freedom Returned), dat ontaardt in een vijf minuten durende jam om vervolgens in alle hevigheid alsnog te exploderen.