Ergens is het toepasselijk, deze No Risc Disc. Waar wij, uitgerekend in jubileumnummer 400, treuren om Mr Mania Bert Dijkman, is het nieuwe album van Slowdive opgedragen aan overleden ouders. Een rouwplaat is het evenwel niet. Everything Is Alive staat juist in het teken van optimisme en hoop. Waar het sentiment rond Slowdive begin jaren ‘90, vooral in de Britse pers, zo negatief was dat de band, kort na de release van de derde plaat, werd gedropt door de platenmaatschappij, en vervolgens besloot er dan maar helemaal mee op te houden, begonnen Neil Halstead, Goswell en co, twintig jaar later met een eerste reünietour aan een ware zegetocht. Niet alleen was de publieke opinie intussen veranderd - de eerste drie platen zijn nu algemeen erkende meesterwerken – ook live en met een geweldig nieuw album (2017), maakten de shoegazepioniers veel indruk. Die positieve sfeer zal nog wel even voortduren, want ook dit nieuwe werkstuk klinkt o zo mooi. Net weer iets anders dan eerder werk, maar door de naar achteren gemixte zang van Goswell en Halstead en stuwende melodieën toch uit duizenden herkenbaar als Slowdive. Acht prachtige tracks, als golvende soundscapes, waarin je dik veertig minuten lang helemaal kunt verdwijnen. (Marco van Ravenhorst, Mania)