Cinematografisch gekleurde, film-noir getinte rapjazz. Dat maakt de
Britse muzikant en producer Henry Williams, aka Kamaal Williams, ‘Wu
Funk’ noemt hij het zelf. Parafrase daarop is Wu Hen, de titel van zijn
tweede album. In zijn muziek staat de groove op de eerste plaats, daarna
komt een veelkleurig palet aan invloeden. Van jazz, funk en rap tot
jungle, house en garage. Swingende, sferische en beeldende jazz met
–soms- razende sax, bas en piano, hier en daar gecombineerd met ruimte
voor spoken word van rapper Mach-Hommy. Op Hold On maakt
r&b-zangeres Lauren Faith haar opwachting. Een andere bijzondere
gast is harpiste Alina Bzhezhinska. Het opvallende strijkersgeluid komt
van Miguel Atwood-Ferguson, die o.a. gewerkt heeft met Ray Charles, Dr.
Dre en Mary J. Blige. Hoewel Kamaal een broertje dood heeft aan het
etiket ‘Jazz’ zijn invloeden van Miles Davis, John Coltrane en Herbie
Hancock duidelijk te onderkennen. Zelf noemt hij ook Jamiroquai, Roy
Ayers en Donald Byrd als inspiratiebronnen.
Recensent mania
|
: Fons Delemarre |