De derde solo langspeler van Radiohead ‘directeur’ Thom Yorke
werd geschreven na een periode van een writer’s block. Samen met Nigel
Godrich (Radiohead’s vaste producer) werd Anima geproduceerd met behulp
van live optredens en studio sessies, nadat Yorke de muzikant Flying
Lotus live improviserend aan het werk had gezien met elektronische
loops. Van een hechte samenwerking op Anima kan gerust worden gesproken.
Yorke voorzag Godrich van speelse en onafgemaakte tracks, die Godrich
ge-edit terugbezorgde, waarna Yorke ze weer voorzag van vocals. Een
soort muzikaal ge-pingpong met een prachtig klankbeeld als resultaat.
Diverse Anima tracks werden live opgevoerd gedurende de Tomorrow’s
Modern Boxes tour en voorzien van drums door onder andere Philip Selway
(Radiohead) en Joey Waronker (Atoms For Peace). Het album wordt
vergezeld door een 15 minuten durende korte film, geregisseerd door Paul
Thomas, en zal onder andere te zien zijn op Netflix. De inspiratie voor
Anima, een verwijzing naar het werk van psychoanalist Carl Jung, is
Thom Yorke’s fascinatie met dromen. En dat verklaart ook de sfeer van de
plaat: woelige en onrustige beats worden afgewisseld met rust en
sereniteit. Met een beetje fantasie komen alle slaapstadia wel voorbij.
Natuurlijk zijn we het elektronisch gefröbel van Yorke al gewend, ook
zijn vorige solo exercities (en die van Radiohead!) stonden er bol van.
Maar wederom blijft het niet bij gekrabbel in de marge. Anima is een
sterk en fascinerend geheel geworden met Thom Yorke’s karakteristieke en
boeiende stem als rode draad. Hopelijk kan hij daarmee zijn writer’s
block weer lange tijd achter zich laten.
Recensent Mania
|
: Luc van Gaans |